Kurrikulum vitae / wystawa z grupą kuratorki

Apel Kuratorek:

„z powodu braku laku, pracy, a także naszej nowej, (zaskakującej i nieoczekiwanej) sytuacji,w której się znalazłyśmy po skończeniu studiów, prosimy was o pomoc. W związku z projektem nowej wystawy, prosimy tych z was, którzy zajmują się kulturą i sztuką, kończą lub skończyli studia artystyczne, o przysyłanie do końca stycznia swoich CV i listów motywacyjnych na adres: kuratorki@gmail.com.
Mogą być to autentyczne dokumenty, które już do kogoś wysłaliście, lub fikcyjne, dotyczące np. pracy waszych marzeń. CV będą prezentowane publicznie, więc jeśli nie chcecie ujawniać danych osobowych zamalujcie je lub napiszcie fikcyjne”.

Tekst kuratorski:

Zza parawanu

Oto w miejscu zasłoniętym jeszcze przed chwilą parawanem
stał mały staruszek, całkiem łysy i pomarszczony.
Lyman Frank Baum, „Czarnoksiężnik z krainy Oz”

Wszyscy pamiętamy scenę odkrycia prawdziwej natury Czarnoksiężnika z krainy Oz. Władcą Szmaragdowego Grodu okazał się rachityczny starzec – zagubiony cyrkowiec budujący potęgę na kilku jarmarcznych sztuczkach.

1.
Analogicznej demaskacji dokonuje obecnie młody człowiek po zakończeniu studiów: niemal nieskończony potencjał przyszłości okazuje się projekcją jego wyobraźni, rzucaną na szczupłą postać rynku pracy (wyglądającą ostatnio jeszcze mizerniej w cieniu ogłoszonego „światowego kryzysu”). Rynek jest z reguły równie bezsilny wobec oczekiwań absolwenta jak wspomniany Czarnoksiężnik i w najlepszym wypadku oferuje podobne jak on surogaty.
Z chwilą uświadomienia sobie realnego stanu rzeczy rozpoczyna się groteskowy „rytuał inicjacyjny” – okres mierzony ilością rozesłanych CV i listów motywacyjnych, których sztukę pisania niezwłocznie należy opanować.
Jednak nie tylko to życiowe doświadczenie stoi u podstaw projektu „Kurriculum Vitae”…

2.
Kontakt publiczności z artystą odbywa się z reguły jedynie pośrednio – poprzez eksponowane prace i kilka słów wygłoszonych na wernisażu. Działanie Kuratorek niejako wyciąga postać artysty-człowieka zza parawanu dzieł, czy może lepiej rzec spod dywanu, gdzie został zamieciony – trochę przez konwencję, trochę z własnej woli, a trochę przez sposób działania instytucji kultury. Artysta wyciągnięty z ukrycia, nieco zażenowany, zaczyna mówić o swoich problemach: niemożliwości zatrudnienia zgodnego z wykształceniem i ambicją pociągającej konieczność wykonywania tzw. „chałtur”, czy braku honorarium za przygotowywane wystawy. A globalna estetyzacja, o której pisze choćby Wolfgang Welsch, wszechobecny styling rzeczywistości, sięgający od wyglądu jednostki poprzez ekonomię po przekaz medialny paradoksalnie raczej nie sprzyja sztuce i tym samym pozycji artysty.

3.
Z drugiej strony historia Czarnoksiężnika, który nadleciał balonem i dzięki cyrkowej przeszłości niemal natychmiast zaczął rządzić krainą Oz, dowodzi, że dzięki sztuczkom można jednak wiele osiągnąć.
„Trikiem” Kuratorek, dzięki któremu radzą sobie z nieprzyjemnymi czy wprost upokarzającymi aspektami rzeczywistości jest poetyka pure nonsensu. Nie jest ona może remedium na wszystkie uciążliwości życia codziennego, jednak umożliwia osiągnięcie odpowiedniego dystansu pozwalającego psychice zyskać nieco wolnej przestrzeni.
Baudelaire sugerował: „bądźcie zawsze pijani”, Nietzsche polecał myśleć „na rauszu”, jeden z bohaterów Marlaux’a twierdził: „nie trzeba myśleć o życiu umysłem, lecz przy pomocy opium”, Cortazar uznał absurd za „naturalny sposób przyswajania sobie niepojętej rzeczywistości”, a Kuratorki prezentują CV wąsów oraz proponują by ze swojego życiorysu zrobić samolocik i wypuścić w świat…

Tekst: Łukasz Kropiowski

Grupa artystyczna tworzona przez artystki-kuratorki, absolwentki Instytutu Sztuki Uniwersytetu Opolskiego. Od 2009 r. zajmują się organizowaniem (sobie) wystaw, realizowaniem projektów oraz różnorodnymi działaniami artystycznymi. We wspólnych działaniach dziewczyny stawiają na żart i absurdalną grę znaczeń. Działania artystyczne Kuratorek najczęściej przyjmują formę performensu, happeningu, interwencji i działań skierowanych na interakcję z odbiorcą. Najbardziej inspiruje je rzeczywistość, którą komentują w lekki, zabawny i absurdalny sposób, dotykając często jednak kwestii niezwykle istotnych jak komercjalizacja sztuki, mechanizmy rządzące nowoczesną sztuką czy społeczna rola artysty. Ich projekt kuratorski pt. „Luksusowe kury” został włączony w program Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Wizualnych Inspiracje/Glamour w 2010 r. Artystki dostrzeżone zostały również podczas festiwalu FAMA w 2010 r., gdzie wyróżniono je Tytułem Honorowego Laureata. Prowadzą bloga: kuratorki.blogspot.com

Skład grupy kilkakrotnie ulegał zmianom. Obecnie tworzą ją: Maria Bitka, Anna Gądek, Elżbieta Gądek, Malwina Mielniczuk, Barbara Sztybel