Czerwona sukienka / technika mieszana

Leżę w zapadlinie pod przewróconym drzewem w Argentyńskim rezerwacie przyrody – parku Pereira. Przyglądam się korzeniom, dotykam wewnętrznej strony świata.
Piórko jak skalpel zakłóca gładkość ciała. Ręka z zewnątrz rysuje znaki – czy to symbole inicjacji, dekoracja, misterny plan chirurgicznej interwencji, czy może mapa ciała – podział terytorium, obszar walki o moje JA?
Dotyk dłoni ubiera nagie ciało w krew. Czerwona sukienka, definicja seksapilu tutaj to sukienka strup, która zakrywa i odkrywa. Ręce rozdrapują ranę. Ta połyskująca czerwona substancja to moja krew menstruacyjna, wygnana z ikonosfery jednak obecna w realnym życiu, niechciana plama niezbędna do naszego istnienia.

Praca zaprezentowana na wystawie Salon Wiosenny w Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu, w marcu 2022

fot Ilona Barszcz