Punkty pamięci / performans

Performance zrealizowany podczas festiwalu performance crossing w Pradza

fotografia Monika Nowojska
Podczas porządkowania rzeczy, które zostały śmierci mojego dziadka natknęłam się na pudełko szpilek z kolorowo zakończonymi główkami. Tego samego dnia wieczorem zgubiłam to pudełko w barze. Mniej więcej rok później spotkałam się ze znajomym francuzem, rozmawialiśmy i okazało się, że akurat rok wcześniej był w tym samym barze i wiedząc, że to moje pudełko zabrał je ze sobą do Francji. Poprosiłam go, żeby mi je odesłał.

Opowiadanie tej historii było częścią działania. Mówiąc to stopniowo ściągałam swoje ubranie i układałam je na ziemi. Z torebki wyciągnęłam kopertę, nie byłam pewna co jest w środku, czy są tam szpilki czy może jest jeszcze list? Otworzyłam kopertę, szpilki tam były, była również grafika i karta do gry – siódemka pik.

Ustawiłam mikrofon tak jakby nasłuchiwał tych rzeczy, usiadłam w kucki zdjęłam sukienkę i zostałam tylko w białej neutralnej bieliźnie. Z torebki wyciągnęłam zdjęcie siebie w takiej samej bieliźnie. Powiedziałam do mikrofonu że zapytałam się znajomego lekarza akupunkturzysty gdzie na ciele znajdują się punkty pamięci.

Następnie wyciągnęłam z pudełka szpilki i wbiłam je w 2 miejsca na zdjęciu. Potem 2 kolejne szpilki wbiłam w swoje ciało w te same punkty.

Na koniec powiedziałam do mikrofonu że punktów pamięci nie ma a te które zaznaczyłam przyśniły się mojemu tacie.

Te wszystkie nieprawdopodobne informacje i zdarzenia są prawdziwe, a może nie?